خروج سفیه فضایی وویجر از منظومه شمسی!
آیا براستی سفیه فضایی وویجر از منظومه شمسی خارج شده است؟
سفینه های فضایی دو قلوی وویجر در سال ۱۹۷۷ یعنی حدود ۳۶ سال پیش توسط سازمان فضایی ناسا آمریکا، به فاصله چند ماه از هم از زمین بسوی فضا پرتاب شدند. این دو سفینه که به وویجر ۱ و وویجر ۲ معروف هستند ماموریت داشتند و دارند که از منظومه شمسی خارج شوند. البته مسیر آنها با هم کمی متفاوت است بعبارتی آنها بعد از رسیدن به سیاره مشتری و با کمک گرفتن از میدان گرانشی آن ضمن تغییر مسیر شتاب بیشتری گرفته و به راه خود ادامه دادند. درحال حاضر وویجر ۱ نزدیک ۱۹ بیلیون کیلومتر از ما دور شده است و حدود ۳۶ ساعت طول می کشد تا اطلاعات آن بدست ما برسد.
من شخصا یادم می آیدکه قبل از پرتاب آنها کتابی به فارسی خوانده بودم که نوشته بود سازمان فضایی آمریکا قصد دارد سفینه های وویجر را راهی فضا کند تا ضمن گذر از کنار سیارات منظومه شمسی و مطالعه آنها پیغام زمینیان را به دیگران برساند ( البته اگر آنها را پیدا کند). از همان موقع علاقه زیادی به این پروژه داشتم و اخبار آن را پی گیری می کردم. در حال حاضر هم که نعمت بیکران اینترنت در اختیار همه است و اطلاعات را در آنی در اختیار همگان قرار می دهد به کمک امثال من شتافته تا اخبار را این سفیه ها را دنبال کنم.
وویجز ۱ در سر راه خود از کنار سیارات گذر کرد و عکسهای بسیار جالبی ( در زمان خودش ) به زمین و دانشمندان زمینی ارسال نمود. از جمله از زحل، مشتری و سیارات دور دست.
در حال حاضر بین دانشمندان بر سر اینکه آیا وویجر از منظومه شمسی خارج شده است یا نه کمی اختلاف هست. اخباری که تا کنون ناسا اعلام کرده بود دلالت بر این دارد که وویجر ۱ بعد از گذر از Termination Shock ( که حدود ۸ سال پیش اتفاق افتاد) و وارد شدن به هلیوسفر در حال حاضر در انتهای آن قرار دارد و البته در یک منطقه نا روشن بسر می برد.
ناسا چگونه این ادعا را دارد؟
ناسا ابزاری در این سفینه طراحی وجایگذاری کرده است که وظیفه اش آشکارسازی ذرات باردار کم انرژی و راستای میدان مغناطیسی خورشید است. در حال حاضر میزان ذرات باردار خورشیدی که به این سفینه می رسد بسیار کم شده است. گویا مثل اینکه گاهی به صفر هم می رسیده است. این بدان معنی می تواند باشد که مثلا وویجر منظومه شمسی را ترک کرده است. البته با توجه به اینک لبه مرز یک خط مشخصی ندارد و قبض و بسط می شود یا بعبارتی کش و قوس می آید نمی توان بر مرز هلیوسفر خط کشید. با اینحال میزان دریافت ذرات خورشیدی بگونه ای است که هم دانشمندان ناسا و هم بقیه دانشمندان ادعا می کنند که ذرات باردار خورشید تقریبا به صفر نزدیک شده است. اما مولفه دیگر هم باید مورد تایید قرار گیرد و آنهم موضوع تغییر راستای میدان مغناطیسی خورشید است. این نکته ایست که بین ناسا و دیگران اختلاف ایجاد کرده است.
طرح هنری از وضعیت سفینه های وویجر
ناسا می گوید که داده ها نشان می دهند که تغییر راستای میدان مغناطیسی با مدل های ما سازگاری ندارد. یعنی داده ها نشان می دهد که تغییر راستای معناطیسی آنگونه که انتظار داریم اتفاق نمی افتد. ( که البته باید می افتاد).
هفته پیش یکی از دانشمندان UMD که گروهی هستند که تقریبا سرپرستی ساخت همان دستگاه آشکار ساز را بر عهده داشتند مقاله ای منتشر و اعلام کردند که بر اساس مدل آنها وویجر ۱ در ژوئیه ۲۰۱۲ سامانه خورشید را ترک کرده است. آنها ادعا می کنند که بدلیل ساختار مغناطیسی پیچیده و لایه لایه در آن منطقه باز پیوند های معناطیسی هم ایجاد می شود. بنابر این بر اساس چنین نظریه ای وویجر ۱ در حال حاضر واقعا در فضای میان ستاره ای بسر می برد.
تصویری از دیسک تعبیه شده در وویجر یک که حاوی پیغام زمینیان است. البته اصوات و گفتارهائی از زمین به زبان های مختلف زمینیان از جمله گفتاری به زبان پارسی هم در آن تعبیه شده است.
تصویری از اطلاعات دریافتی از وویجر ها
علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر می توانند به آدرس زیر مراجعه نمایند