حسرت
۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳
بدون دیدگاه
فرصت ها را تباه می کنیم
دریغ می ورزیم،
از نشاندن لبخندی بر لبی.
بر محور غرور،
دوره می کنیم شب و روز
بی هیچ درنگی!
آنگاه که جریان حیات
به مرز زندگی و مرگ نزدیک می شود
حسرتی جاودانه خواهیم خورد
از نبود فرصتی دوباره!
بر محور غرور،
جاودانه،
می چرخیم.
جلیل فعال خواه
بهار سال ۱۳۹۳ – تهران
Categories: شعر